الف: باید تمرکز بر روی یک خط خاص را کاهش دهید
کاری که باید انجام دهید این نیست که متن را خط به خط بخوانید. خط سیر چشم شما باید مثل کانگورو از روی جمله‌ها بپرد. هر کدام از این پرشهای کانگورویی به یک توقف کوتاه برای دورخیز کردن مجدد منجر می‌شود، در واقع این توقف تصویر موقتی از متن است که در ناحیه تمرکز شما به جا می‌ماند. هر کدام از این توقف‌ها ۱٫۴ تا ۱٫۲ ثانیه برای کتاب‌خوان آماتور طول می‌کشند. برای این‌که خودتان متوجه این امر بشوید می‌توانید یکی از چشم‌های‌تان را ببندید، نوک انگشت را بر روی پلک نگه دارید و سپس به آرامی با چشم دیگرتان یک خط از کتابی را مرور کنید.
ب: باید فلش‌بک زدن را از بین ببرید
کتاب‌خوان آماتور موقع مطالعه عادت دارد تا جمله ها را دوبار دوبار بخواند و یکهو وسط مطالعه چند صفحه به عقب ورق بزند و مطلبی را دوباره چِک کند تا خیالش راحت شود که درست خوانده است. این کار که به صورت آگاهانه صورت می‌گیرد باعث برهم خوردن تمرکز شده و ۳۰ درصد به وقت مطالعه اضافه می‌کند.
ج: باید وسعت دیدتان را به صورت افقی گسترش دهید
آماتورها به صورت نقطه‌ای تمرکز می‌کنند و حرفه‌ای‌ها به صورت گسترده. فکر کنید چشم‌تان لنزی دارد که اگر بخواهید تصویر وسیع‌تری را با آن ببینید باید فاصله کانونی آن‌را کم کنید. برای تُند خوانی باید تمرکز چشمان‌تان را به صورت افقی گسترش بدهید تا چندین کلمه جلوتر از آن‌جایی که هم‌اکنون می‌خوانید را هم ببینید. اگر این کار را نکنید ۵۰ درصد زمان بیشتر به مکالمه خود اضافه کرده‌اید.
ادامه دارد ... با عنوان پست های اگر موافقید تایید کنید ...
